In een donkere ruimte komt slechts door een smal raam wat daglicht naar binnen. Dit licht schijnt op een bonte verzameling spullen: een gipsen Farao-kop (bovenaan rechts), gedroogde takken met bladeren, stoelen, potten, lappen, enzovoort. Met deze voorwerpen omringde kunstenaar Kees Verwey zich in zijn atelier aan het Spaarne in Haarlem. De inrichting van het atelier herinnert aan die van het atelier van de legendarische Haarlemse schilder Henri Boot. De overeenkomst tussen dit werk en Boots ‘Stilleven met witte zuil’ is treffend. En goed verklaarbaar: Boot was jarenlang de leermeester van Verwey. ‘Atelierinterieur’ kan worden gezien als een ode van Verwey aan zijn leermeester. Toch zijn er ook verschillen, Verwey had bijvoorbeeld een veel lossere, meer impressionistische verftoets. Hij maakte dit grote ‘atelierstilleven’ toen hij al in de zeventig was. Het werk maakt deel uit van een reeks waarin het eigen huis met atelier een zeer belangrijk uitgangspunt was voor Verweys kunst.