Isaac Israëls reisde in 1921 naar Nederlands-Indië, waar hij dit portret schilderde van Mankoenegara VII, hoofd van één van de twee vorstenhuizen in het Midden-Javaanse Solo. De prins poseert statig en minzaam: zijn houding en blik stralen autoriteit uit, en achter hem zit links een bediende. Ook de kleding duidt op zijn vorstelijke status: de blauwe stof staat symbool voor kostbaarheid. In snelle penseelstreken is het interieur van het Javaanse paleis neergezet. Deze schetsmatige stijl is verrassend voor een vorstenportret, omdat een meer gedetailleerde uitvoering tot dan toe gebruikelijk was. Ondanks de snelle penseelvoering, die zo typerend is voor Israëls, kostte het schilderij hem meer moeite dan verwacht. Meestal schilderde hij zijn doeken in één keer, maar bij het portret van Mankoenegara VII was pas de derde poging naar zijn zin. Deze strubbeling is niet ten koste gegaan van de kwaliteit, integendeel: het schilderij is één van Israëls geslaagde portretten geworden. Het maakt deel uit van een grote verzameling tekeningen, prenten en schilderijen van de kunstenaar die het Frans Hals Museum beheert.