In De Hallen werden de aankopen moderne en hedendaagse kunst getoond die met steun van de Vrienden zijn aangekocht. Een aantal van deze kunstwerken wordt versterkt met ander werk van dezelfde kunstenaars.
Deze selectie uit de museumcollectie liet zien dat het aankoopbeleid  voorheen meer op de lokale en Nederlandse kunst gericht was, maar het  afgelopen decennium een internationaler karakter heeft gekregen.

Een van de eerste aankopen die de Vrienden ondersteunden, zijn de tekeningen Wowipits I en Wowipits II van Reinier Lucassen (Amsterdam, 1939). In 1973 vond zijn eerste  overzichtstentoonstelling plaats in De Hallen Haarlem. De titel van die  tentoonstelling, Schilderijen in ieder gewenste stijl, maakt  direct Lucassens werkwijze duidelijk. Diverse kunststromingen en  culturen inspireren hem en worden zichtbaar in zijn werk. In 2004  presenteerde De Hallen nogmaals een solotentoonstelling van Lucassen.

Ook andere kunstenaars die getoond werden hebben een langdurige band met het museum. Zo bestudeerde Herman Kruyder (1881-1935) sinds hij zich in 1907 in Haarlem vestigde regelmatig de schilderijen in het Frans Hals Museum. In 2004 was een overzichtstentoonstelling te zien in De Hallen Haarlem.

De collectie van het Frans Hals Museum | De Hallen Haarlem staat centraal in de animatiefilm Frieze Frame van Gerrit van Dijk (Uden, 1938). Hij maakte de veelgeprezen animatie gedurende zijn tentoonstelling in De Hallen in 1990-1991. De tekeningen vormen transformaties van 39 schilderijen uit de oude en moderne
kunstcollectie.

Sinds de aanstelling van Karel Schampers als directeur in 2001 is het collectiebeleid van De Hallen gericht op internationale hedendaagse fotografie en videokunst. De dia-installatie Heartbeat van NanGoldin (Washington D.C., 1953) past in het huidige aankoopbeleid. Dit werk werd in 2002 verworven en is sindsdien regelmatig getoond. Heartbeat is samengesteld uit 245 portretten van vier verschillende paren die aan het liefkozen en vrijen zijn. De beelden worden begeleid door een kyrie eleison van de Engelse componist John Tavener, uitgevoerd door de IJslandse zangeres Björk. Het is een intense ode aan de liefde.