De tentoonstelling toonde zes videowerken van Andrea Fraser (Billings, USA, 1965), waarvan het museum er vijf heeft aangekocht.

Fraser is kritisch over de huidige maatschappij, maar zij richt haar pijlen in het bijzonder op het internationale kunstbedrijf. In haar films gaat ze op hilarische en ontregelende wijze tekeer tegen de conventionele, op sponsoring gerichte opvattingen van de musea, tegen het hermetische, opgeblazen intellectualisme van de kunstkritiek en tegen de commerciële gedrevenheid van het galeriewezen. Zo speelt ze in de film Gallery Talk uit 1989 (duur: 29 minuten) de rol van een rondleidster in het Philadelphia Museum of Art. In een overtrokken, geforceerd enthousiasme beschrijft ze een schilderij van Poussin in dezelfde verheven retoriek als een stoel van een zaalwacht. Ontlokt Poussin haar de lyrische uitspraak “This is among the finest and most beautiful creations. An image of exceptional rhythm and fluidity”, de stoel wordt evenzeer de hemel ingeprezen als “In scale and complexity the most ambitious undertaking in the great European tradition”.