De Hallen Haarlem presenteerde de eerste museale solopresentatie van de Duitse kunstenaar Daniel Roth in Nederland. De tentoonstelling Serum liet de ontwikkeling in Roths werk zien van tekeningen, sculpturen en foto’s met een verhalend karakter naar steeds spaarzamere, autonome beelden waarin de relatie tussen het menselijk lichaam en het landschap centraal staat. De titel van de presentatie was afgeleid van de nieuwe installatie die de kunstenaar speciaal voor De Hallen Haarlem maakte. Deze tentoonstelling was van 20 maart tot en met 6 juni 2010 te zien.

De sterk verhalende kant in het werk van Daniel Roth (Schramberg, 1969), met verwijzingen naar romangenres als sciencefiction alsook naar schrijvers van ‘existentialistische wandelingen’ als W.G. Sebald en Robert Walser, komt in het bijzonder tot uitdrukking in het sleutelwerk Glaswaldsee uit 2004. Deze installatie is samengesteld uit een bak gevuld met zwarte vloeistof, een wandelstok, en tekeningen en foto’s van bestaande danwel fictieve locaties. De installatie verhaalt over een fictief bouwwerk op de bodem van de Glaswaldsee, van waaruit een netwerk zich vertakt naar het Tora Boragebergte, de hut van de Unabomber in de bossen van Montana, en verschillende locaties in Japan.

Roth geeft een nogal onheilspellende visie op het onbedwingbare verlangen van de mens om zijn omgeving te manipuleren – maakbaarheid is een centraal thema in zijn oeuvre. In Roths universum zijn we ver weggedreven van onze oorspronkelijke relatie met de natuur, en hij schetst ons verschillende raadselachtige scenario’s waarin deze relatie kan worden geïntensiveerd.

In De Hallen Haarlem werd behalve Glaswaldsee de nieuwe installatie Serum getoond. Hierin suggereert Roth het bestaan van een instituut onder de aardkorst, waar een speciaal serum ervoor zorgt dat het menselijk lichaam zich langzaam transformeert tot landschap. De sculpturale elementen, gemaakt uit hout, boomschors of juist synthetische materialen, worden gecombineerd met objecten die lijken op architectonische schaalmodellen of fragmenten van modernistisch meubilair, vervaardigd uit koud beton. De 16 mm zwart-wit filmprojectie creëert een achtergrond waartegen de sculpturen betekenis krijgen.