De in Haarlem gevestigde uitgeverij De Zingende Zaag bestaat in 2009 twintig jaar. Drijvende kracht is George Moormann (1958), kunstenaar, publicist en sinds 2004 Haarlems eerste stadsdichter. De Zingende Zaag is ook de naam van een onregelmatig verschijnend en bijzonder tijdschrift.

Alle zesendertig tot nu toe verschenen edities waren te zien in een kleine tentoonstelling in De Hallen. Meer nog dan een tijdschrift is elke ‘Zaag’ een kunstwerk op zich. Er is geen vast stramien, maar per keer een thema of associatieve invalshoek die de richtlijn is voor zowel de dichters als de vormgevers. De Zaag kent hierdoor vele vermommingen, bijvoorbeeld als onzichtbaar boek met op de voorkant een zakje grafietpoeder om de gedichten en tekeningen zelf zichtbaar te maken (Tabula Rasa), als een nieuwe Kuifje (Verknipt en Verstript), als missaaltje (Godbetert!) of in de vorm van een gezelschapsspel (ZigZag), waarmee de lezer zelf zijn eigen gedichten schrijft.

Aan De Zingende Zaag werkten de afgelopen jaren niet alleen grote Nederlandstalige dichters mee, van Leo Vroman en F.L. Bastet tot Jan Baeke en Maria Barnas, maar ook ontwerpers en beeldend kunstenaars als Thonik (buro voor visuele communicatie), Moritz Ebinger, Titus Nolte, Jennifer C. Protas, Joost Swarte en Luuk Wilmering.

De uitgaven zijn regelmatig bekroond of genomineerd: ‘Het Best Verzorgde Boek’ van het CPNB, de Rotterdamse Designprijs, ‘Mooi Marginaal’ en het Stedelijk Museum CS. NRC Handelsblad schreef: “De Zingende Zaag heeft museale kwaliteiten. Zij zégt niet alleen dat zij poëzie en kunst in elkaar op wil laten gaan, deze uitgeverij brengt dit beter dan wie dan ook, in praktijk.”