De Hallen presenteerde in de Vleeshal een samenwerkingsproject van de Amerikaanse kunstenaar Kelley Walker (Columbus, Georgia, 1969) en Erik van Lieshout (Deurne, 1968). Deze generatiegenoten delen een interesse in de mechanismen van de massamedia, en maken vanuit verschillende invalshoeken werk waarin beelden uit de populaire cultuur centraal staan. Van Lieshout en Walker presenteerden samen een ruimtevullende installatie, waarin video, schilderijen, tekeningen, sculpturen en zeefdrukken werden gecombineerd.

Voor Kelley Walker betekende deze presentatie zijn eerste in Nederland. Het aangaan van samenwerkingsverbanden is zijn tweede natuur: de kunstenaar is mede bekend geworden door zijn projecten met Wade Guyton, Seth Price en Josh Smith – een jonge generatie Newyorkse kunstenaars die zich richt op de context van de kunstproduktie. Hoe worden beelden geproduceerd, gereproduceerd, gedistribueerd en ontvangen? Door gebruik te maken van technieken die worden geassocieerd met de massamedia (scannen, digitaal printen, zeefdrukken) en de kenmerkende eigenschappen van deze processen gelijktijdig te onthullen en te saboteren, levert hij op subtiele wijze kritiek op de machtsverbanden waarbinnen deze beelden functioneren.

Het werk van Erik van Lieshout wordt nog altijd gekenmerkt door een hyperpersoonlijke benadering van grote thema’s als moord, oorlog, familiebanden en liefde. In veel opzichten lijkt van Lieshouts oeuvre, met zijn razendsnel gesneden, dagboekachtige videowerken en rauwe, weerbarstige schilderijen en tekeningen, steeds meer een onderzoek naar de overspannen ziel van de moderne mens. De kunstenaar geeft zichzelf hierbij nadrukkelijk bloot, waarbij de gespannen verhouding tussen hemzelf en de buitenwereld steevast als scharnierpunt fungeert.

Vertrekkend vanuit schijnbaar tegengestelde richtingen, tonen Van Lieshout en Walker zich kritisch ten opzichte van de waarheidsclaims van de beelden uit onze massacultuur. Beide kunstenaars spelen een geraffineerd spel met wat we van deze beelden moeten ‘geloven’. In de tentoonstelling werd deze benadering in één gezamenlijke installatie op verschillende niveaus tot uitdrukking gebracht.