In Finlandia stonden vier Finse fotografen centraal. Eskildsen, Lehtola, Saarto en Turunen zijn exponenten van de ‘Helsinki School’, een term die zowel verwijst naar de kunstacademie in Helsinki als naar de succesvolle groep fotografen die er de afgelopen decennia is afgestudeerd. De fotografen van de Helsinki School maken zeer uiteenlopend werk, vanuit een breed scala aan artistieke posities, waarbij één ding hen bindt: de karakteristiek Finse context van hun onderwerpen.

Het rauwe werk van Jouko Lehtola (Helsinki, 1963) laat zien hoe de Finse jongeren het leven te lijf gaan in een samenleving die worstelt met haar overgang van traditionele land- en bosbouw naar post-industriële high technology. Lehtola is nadrukkelijk niet op zoek naar mooie plaatjes, maar richt zijn camera op door vechtpartijen gehavende, pukkelige of bebrilde gezichten. De zuipende, vechtende en vrijende jongeren worden in hun eigen omgeving vastgelegd: de stadsjeugd in bars en disco’s, de plattelandsjeugd vaak buitenshuis, in de Finse natuur.

Ari Saarto (Kotka, 1961) richt zich op de rand van de samenleving. In Tokyo en Helsinki fotografeerde hij de zelfgebouwde hutten van daklozen, die zich soms middenin de stad bevinden – onder een brug, of in het struikgewas van een park. De foto’s tonen slechts de hutten, op een neutraal-registrerende manier, waardoor de nadruk ligt op hun architecturale eigenaardigheden en de sporen van de (afwezige) bewoners.

In een serie foto’s van Joakim Eskildsen (Kopenhagen, 1975) staat het Scandinavische landschap centraal. Voor Eskildsen ligt de schoonheid van het landschap niet zozeer besloten in haar oneindigheid en ongereptheid, zoals romantisch ingestelde natuurfotografen het Noordse landschap graag laten zien. Zijn zoektocht is gericht op vormherhalingen en sculpturale structuren in de landschappelijke leegte.

Van Pekka Turunen (1958) werd een serie portretten getoond van inwoners van het Finse platteland. Boeren, landarbeiders, jagers en vissers werden door Turunen vastgelegd in hun dagelijkse omgeving: trotse mensen met een traditioneel bestaan dat voor een groot deel wordt vormgegeven door de grillen van de natuur.