Repainting artworks

‘Het Frans Hals Museum gebruikt cookies en vergelijkbare technologieën om te analyseren hoe bezoekers onze website gebruiken, om het delen van inhoud op sociale media mogelijk te maken en om de inhoud en advertenties van de site af te stemmen op uw voorkeuren. Dergelijke cookies worden ook door derden geplaatst. Door op ‘Accepteren’ te klikken, ga je hiermee akkoord. Zie onze cookie-instellingen voor een beschrijving van de cookies waarvoor wij jouw toestemming vragen.

Op dit moment is locatie HAL gesloten, op 12 april opent HAL weer met de tentoonstelling The Art of Drag

Koop tickets

Guido van der Werve
Guido van der Werve Guido van der Werve



Foto: Gert Jan van Rooij

Foto: Gert Jan van Rooij

Locatie

Hal

Tijd

± 30 minuten

Curatoren

Xander Karskens

Tijd

± 30 minuten

Minor Pieces

De Hallen Haarlem presenteerde een solotentoonstelling van de jonge, maar reeds internationaal gelauwerde Nederlandse kunstenaar Guido van der Werve (1977, Papendrecht). Deze heeft een klein oeuvre van korte films opgebouwd waarin hijzelf de hoofdrol speelt. Sommige films tonen door hemzelf uitgevoerde handelingen, geïnspireerd op de traditie van de performancekunst uit de jaren ’70. Zo liep hij voor Nummer acht (2007) over een bevroren ijszee voor een ijsbreker uit, en stond hij voor Nummer negen (2007) exact 24 uur lang op de Noordpool. Van der Werve vertolkt in deze werken een typisch Romantische held: een eenzame figuur die zijn lot tart door zich fysiek over te leveren aan de grillen van de natuur en aldus op zoek gaat naar een verhevigde ervaring van de werkelijkheid.

In de tentoonstelling stond Van der Werves nieuwste, meest ambitieuze film centraal: Nummer twaalf(2009). Deze film draait om drie onoplosbare ‘oneindigheidsvraagstukken’ die in drie scènes worden behandeld: het Koningsgambiet (een riskante opening in het schaakspel), het stemmen van een piano, en het tellen van de sterren aan de hemel. De kunstenaar filmde deze scènes op spectaculaire locaties: de legendarische Marshall Chess Club in New York, de actieve vulkaan Mount St. Helens in noordwest Amerika en de San Andreas breuklijn in Californië.

Foto: Gert Jan van Rooij

Waar in zijn eerdere films klassieke muziek altijd nadrukkelijk aanwezig is, heeft de kunstenaar voorNummer twaalf de muziek op een inventieve manier in het werk geïntegreerd. Op basis van een zelfverzonnen vertaling van schaaknotatie naar notenschrift bouwde Van der Werve een unieke schaakpiano. Het is een schaakbord met eronder een pianomechaniek, waardoor de 64 velden van het speelbord ook fungeren als pianotoetsen. Zo worden tijdens een partijtje schaak de zetten vanzelf noten, waarmee vervolgens een compositie wordt gevormd. De schaakpartij tussen Van der Werve en een grootmeester, die als een rode draad door de film loopt, produceert zo letterlijk de filmmuziek.

Van der Werves werk kan worden opgevat als een aanklacht tegen het gevoelloze rationalisme van de (post)moderne tijd. De kunstenaar lijkt op zoek naar manieren om de wereld te ‘hertoveren’; om kleine, persoonlijke wonderen te laten plaatsvinden die een kortstondige ontsnapping aan de sleur van alledag mogelijk maken en ons vol verbazing de wereld opnieuw laten aanschouwen.

Naast Nummer twaalf en de schaakpiano werden uit de collectie van het museum Nummer vier(2005) en Nummer zes (2006) getoond, twee films die wat betreft vorm (lange shots, trage camerabewegingen) en onderwerp (muziek) sterk verwant zijn aan Nummer twaalf.

Foto: Gert Jan van Rooij

Ontdek meer

Game 3 of 3

Dislike
Frans Hals

Koos Breukel

Jan van Scorel

Guido van der Werve

Maerten van Heemskerck

Drag & drop if you like

or dislike it

Go on! Drag me around!

Are you sure?!

I don't like him either

He doesn't like you I'm afraid

Meet at Frans Hals!

Game 1 of 3

lock
lock

Game 2 of 3