Jonathan Meese (Tokio 1970) is vooral bekend geworden door zijn grote, ruimtevullende installaties die zijn opgebouwd uit zeer verschillende objecten en materialen. Ze doen bijna gewelddadig aan door de chaotische overvloed aan schilderijen, wandschilderingen, tekeningen, assemblages, objecten, collages, foto’s, afbeeldingen uit tijdschriften, affiches en op de wanden ges childerde teksten. Meese’s kunst oogt als een onnavolgbaar universum waarin de ongerijmde fantasieën en de meest tegenstrijdige ideeën in elkaar overlopen. Meese bedenkt zijn eigen mythologie, waarin bijvoorbeeld Richard Wagner en Ennio Morricone, Von Stroheim en Stalin, Caligula en Picasso op associatieve wijze met elkaar verbonden worden. Je betreedt een Hieronymus Bosch-achtige onderwereld waarin de donkere schaduwen van Heidegger, Napoleon, Nietzsche, Ezra Pound, Raspoetin, Rainer Werner Fassbinder, Charles Bronson en Klaus Kinski weer tot leven worden gewekt. En dat alles doordrenkt met literaire verwijzingen naar de Nibelungen, Beowulf, Marquis de Sade, Maldoror en Edgar Wallace.

De installatie in De Hallen zal het karakter krijgen van een ‘historische doolhof’ vol herinneringen, mythes, angsten en fantasieën. Meese zelf zal als een kameleon hierin de gedaantes aannemen van bizarre personages als de angstaanjagende ‘Lady Vogelschenche mit Vanillepimmeln’, maar ook als de verlegen ‘Marquese Schweineohrwurm’.

Jonathan Meese verwijst in zijn groteske installaties nadrukkelijk naar de surrealistische schilderijen van Jörg Immendorff. Beide kunstenaars zullen naast hun individuele tentoonstellingen ook een gezamenlijk werk presenteren.