De Hallen Haarlem presenteerde met trots de eerste Nederlandse museumtentoonstelling van Maaike Schoorel. Schilder Maaike Schoorel (Santpoort, 1973) studeerde aan de Rietveld Academie en aan het Royal College of Art in Londen, de stad waar ze ook woont en werkt. Ze is één van de opkomende namen in het internationale kunstcircuit. Haar werk is onder meer vertegenwoordigd in de collectie van het Stedelijk Museum en de Saatchi Collection.

In haar ijle schilderijen grijpt Schoorel terug op klassieke, vaak Nederlandse genres als het groepsportret, het strandgezicht en het stilleven, hoewel deze meestal in eerste instantie niet als zodanig herkenbaar zijn. Haar voorstellingen zijn uiterst spaarzaam geschilderd, en openbaren zich pas na langere tijd aan de kijker – als herinneringen uit een ver verleden die langzaam maar zeker weer contour krijgen.

Schoorel neemt met haar ingetogen werk een radicale positie in binnen de hedendaagse beeldcultuur, die wordt gedicteerd door snelheid en zichtbaarheid. De reductie van haar voorstellingen is zo extreem dat de kijker wordt gedwongen tot opperste concentratie, en in zekere zin zijn aangeleerde ‘zap’-kijkgedrag moet opgeven. Toch is haar werk onmiskenbaar van deze tijd: in een stilleven is het logo van een fles Spa te herkennen, en de figuren in haar (groeps)portretten dragen de vrijetijdskleding van de hedendaagse middenklasse. Vanwege het zorgvuldig balanceren tussen verschijnen en verdwijnen is de wereld die Schoorel ons voorschotelt even verstild als elegant.