De Hallen Haarlem presenteerde een grote solotentoonstelling met de Frans-Newyorkse filmmaker en kunstenaar Michel Auder (1945). Na de tentoonstelling van Charles Atlas in De Hallen Haarlem in 2012, volgt met Auder een nieuw overzicht van een invloedrijke, oudere kunstenaar die lang onder de radar van het grote publiek is gebleven. Auder is een onvermoeibaar chroniqueur die sinds de jaren ’60 met zijn camera’s, van Super 8 tot iPhone, gebeurtenissen in zijn omgeving en in het leven van zijn kunstenaarsvrienden vastlegt. Oorspronkelijk beïnvloed door de Franse Nouvelle Vague, ontwikkelde hij een eigen filmgenre dat pingpongt tussen dagboekachtige homevideo en experimentele speelfilm.

Auders vroege Newyorkse carrière werd bepaald door de scene rondom de Factory van Andy Warhol waarmee hij in aanraking kwam doordat zijn vrouw Viva een van Warhols favoriete Superstars was. Daarna legde hij zich toe op reisverslagen, kunstenaarsportretten, tv-collages en experimentele speelfilms. Daarin toont hij een opmerkelijk gevoel voor kleine details in het dagelijks leven; zijn films verheffen het banale tot het uitzonderlijke.

De tentoonstelling in De Hallen Haarlem concentreerde zich op verschillende periodes in Auders carrière: van vroege experimentele speelfilms als Keeping Busy (1969) en Cleopatra (1970) tot aan met een iPhone gemaakt recent werk. De benedenruimte van de Vleeshal was gewijd zijn aan videowerken, de bovenverdieping van de Vleeshal gaf de bezoeker een cinematografische ervaring. Deze tentoonstelling volgde op presentaties van Auders werk vorig jaar in de Kunsthalle Basel, Culturgest in Lissabon en Portikus Frankfurt, die een hernieuwde aandacht voor zijn werk brachten. De Hallen Haarlem verwierf recentelijk vijf filmwerken van Auder: Chronicles (Morocco) (1971-72), Polaroid Cocaine (1993), Endless Column (2011),Untitled (I Was Looking Back To See If You Were Looking Back At Me To See Me Looking Back At You) (2012) en The Town (1999).