Het Frans Hals Museum | De Hallen Haarlem beheert de omvangrijke nalatenschap van de schilder/schrijver Jacobus van Looy (1855-1930). Op deze expositie was daaruit een keuze te zien van olieverfschilderijen, tekeningen en schetsboekjes die zijn geïnspireerd op de natuur.

Voor Jacobus van Looy waren de natuur en het buitenleven altijd een grote inspiratiebron geweest. Dit kwam al tot uiting gedurende zijn Prix de Rome-reis in 1885/1886, toen hij een aantal landschappen schilderde bij Fiesole in de buurt van Florence.

Tussen 1887 en 1893 woonde Van Looy in Amsterdam. Om inspiratie op te doen en het drukke leven van Amsterdam te ontvluchten, vertoefde hij meerdere malen op Waterland, een buiten bij Velsen waar zijn zwager tuinman was. Uit deze tijd stamt het schilderij ‘Kooltuin aan de rand van het Velserbos’.

In 1894 betrok Van Looy samen met zijn vrouw Titia het huis Zomerzorg in Soest, met rondom een mooi aangelegde tuin en een weids uitzicht over de landelijke omgeving van het dorp. Het huis grensde aan een polder met wei- en hooilanden waar Van Looy iedere zomer zicht had op de jaarlijks terugkerende werkzaamheden van de maaiers. Hij maakte tientallen pastelschetsen van deze landarbeid.

Uit deze periode stammen ook zijn schilderijen en schetsen van zijn model Aaltje. Aaltje was de dochter van een keuterboer en als kind hoedde zij de geiten van haar vader. Van Looy heeft haar waarschijnlijk leren kennen tijdens zijn vele buitenstudies in de landelijke omgeving van Soest.

In zijn Haarlemse tijd (van 1907 tot zijn dood in 1930) legde Van Looy zich voornamelijk toe op het schilderen van bloemen en fruit in zijn eigen tuin bij zijn huis aan de Kleine Houtweg. Behalve de eigen tuin was in deze periode ook de dichtbij gelegen Haarlemmerhout een inspiratiebron.