Van 5 april tot en met 9 juni was in De Hallen Haarlem Tracey Emins video CV Cunt Vernacular te zien. Deze video is vorig jaar door het museum aangekocht.

Tracey Emin (Londen, 1963) en haar geestverwanten, onder wie Damien Hirst, Sarah Lucas en The Chapman Brothers, vormen een nieuwe lichting Engelse kunstenaars die ook wel de ‘fuck-it’ generatie wordt genoemd. Zij rebelleren tegen de gevestigde kunst, waarbij met name de goede smaak en de typisch Engelse dubbelzinnigheid en schijnheiligheid inzake seks het moeten ontgelden. Hun werk is direct, actueel en persoonlijk. Uit het leven gegrepen, zonder opsmuk of franje.

Tracey Emin heeft haar eigen leven, haar persoonlijk levensverhaal tot onderwerp van haar kunst gemaakt. De inhoud van het werk, dat is zijzelf. “Mijn leven is interessanter dan de kunst die ik maak. Vandaar dat de kunst moet buigen voor mijn leven.” Emin heeft zo’n beetje alle ellende meegemaakt die je als vrouw kunt meemaken: mishandeld vanaf haar achtste, verkrachting op haar dertiende, twee abortussen, een miskraam, alcoholisme, depressies en een zelfmoordpoging. In het videowerk CV Cunt Vernacular (1997) doet zij op hartverscheurende wijze verslag van haar bewogen leven.